Μπαλάνος

Επώνυμο ηπειρωτικής οικογένειας, μέλη της οποίας διακρίθηκαν στα χρόνια της τουρκοκρατίας και μετά την απελευθέρωση της χώρας. 1. Αριστείδης (Ιωάννινα 1819 – Αθήνα 1875). Δικηγόρος και πληρεξούσιος Αττικής του 1864, γιος του Κοσμά Μπαλάνου (βλ. λ.). Μετά τις σπουδές του στην Ιόνιο Ακαδημία Κερκύρας εξάσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στην Αθήνα από το 1841. 2. Αριστείδης (Αθήνα 1876 – 1950). Διδάκτορας της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γιος του Σίμου (βλ. 8.). Εξασκούσε το δικηγορικό επάγγελμα από το 1895, και από το 1897 συνέχισε την έκδοση της Εφημερίδας της ελληνικής και γαλλικής νομολογίας, που είχε ιδρύσει ο πατέρας του. Το 1930 δημοσίευσε ελληνο-γερμανο-γαλλικό λεξικό. 3. Βασιλόπουλος. Λόγιος. Βλ. λ. Βασιλόπουλος, Μπαλάνος. 4. Δημήτριος (Αθήνα 1862 – 1907). Γιατρός και πανεπιστημιακός, γιος του Σπυρίδωνα Μπαλάνου (βλ. 10.). Διετέλεσε υφηγητής (1891) της μαιευτικής και γυναικολογίας. Μετά τις σπουδές του στην Αθήνα και το Παρίσι διορίστηκε επιμελητής στο Αρεταίειο και στο Δημοτικό Νοσοκομείο. Έγραψε πολλά ιατρικά συγγράμματα, κυριότερα από τα οποία είναι: Κύστις πολλαπλή της ωοθήκης, Ωοθηκοτομία (1885), Περί τεχνητού μετασχηματισμού (1890), Αι πρόοδοι της μαιευτικής και γυναικολογίας (1891), Ολίγα τινά περί πυγοπαγών και διπλών εν γένει τεράτων (1901), Έκθεσις περί του εν Ρώμη δ’ διεθνούς μαιευτικού και γυναικολογικού συνεδρίου κ.ά. 5. Δημήτριος. Θεολόγος, πανεπιστημιακός, ακαδημαϊκός και πολιτικός. Βλ. λ. Μπαλάνος, Δημήτριος. 6. Κοσμάς. Λόγιος κληρικός και δάσκαλος. Βλ. λ. Μπαλάνος, Κοσμάς. 7. Νικόλαος (Αθήνα 1860 – 1927). Πολιτικός μηχανικός. Επιστάτησε στην αναστήλωση του Ερεχθείου και των Προπυλαίων και της βόρειας κιονοστοιχίας του Παρθενώνα. Εξάλλου, υπό την επιστασία του έγιναν τα έργα συντήρησης στο Μνημείο του Φιλοπάππου. 8. Σίμος (Κέρκυρα 1830 – 1921). Νομομαθής και δικηγόρος, γιος του Κοσμά Μπαλάνου (βλ. λ.). Μαζί με τον Επαμ. Λουριώτη κυκλοφόρησε την Εφημερίδα των δικαστηρίων και της ελληνικής νομοθεσίας (1871-73) και το 1881 ίδρυσε το νομικό περιοδικό Εφημερίς της ελληνικής και γαλλικής νομολογίας. Δημοσίευσε αρκετές μελέτες, όπως την Περί της υπό των πολιτών οφειλομένης υπακοής εις τας διαταγάς της αρχής και περί των ορίων της υποχρεώσεως ταύτης του πολίτου (1869). 9. Σίμος (Κέρκυρα 1866 – Αθήνα 1920). Νομομαθής και πολιτικός, ανιψιός του Κοσμά Μπαλάνου (βλ. λ.). Το 1887 προσελήφθη στο υπουργείο Εσωτερικών και αποχώρησε το 1914 με τον βαθμό του τμηματάρχη α’ τάξης. Από το 1915 εξελέγη τρεις φορές βουλευτής Ευβοίας και διετέλεσε πρώτος αντιπρόεδρος στην Γ’ Εθνική Συνέλευση του 1920. 10. Σπυρίδων (Κέρκυρα 1824 – 1881). Γιατρός και πανεπιστημιακός, γιος του Κοσμά Μπαλάνου (βλ. λ.). Διετέλεσε καθηγητής της υγιεινής και συφιλιδολογίας της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι και το 1856 έγινε υφηγητής της δημόσιας υγιεινής στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1862 αναγορεύτηκε έκτακτος και το 1875 τακτικός καθηγητής της ίδιας έδρας. Έγραψε αρκετές πραγματείες, ανάμεσα στις οποίες Περί της νοθεύσεως των σιτίων, ποτών και καρυκευμάτων και της αυτομάτου αυτών αλλοιώσεως, Περί των σωμασκιών κ.ά. Σε συνεργασία με τον I. Θεοφανίδη έκανε τη μετάφραση από τα γαλλικά του συγγράμματος του Α. Γριζόλου Ειδικής παθολογίας στοιχειώδους και πρακτικής πραγματείας (1849) και του Κουλεριέ με τον τίτλο Περί των αφροδισίων νοσημάτων (1873).